Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Γραμμα στη Μανα μου...

-πολυαγαπημενη μου μανα..
γεια σου..
καλη μου μανα ειμαι καλα..
μπορει να βρισκομαι πεντακοσια χιλιομετρα απο την στοργη και την αγαπη σου αλλα ειμαι πολυ καλα..
να ξερεις δεν ζω απομονωμενος εχω πολλους φιλους που με αγαπανε εδω..
και το μικρο μου κελι εχει ζεστα εδω μεσα αληθεια σου λεω..
και αν το τοπιο εξω ειναι παγωμενο εχω την ζεστασια και την αγαπη  ολου του κοσμου που ειναι μαζι μου..
καλη μου μανα..
τωρα που σου γραφω εξω βρεχει..
ειναι μια βροχη σημερα ομορφη που συνθετει συμφωνιες προσδοκιας και ελπιδας...
για την λευτερια μου..
δεν θελω σημερα να θλιβεσαι ουτε να πονας ουτε να κλαις..
μην θολωνεις τα ματια σου απο τους λυγμους σου δεν το θελω αυτο..
σου ομολογω σπαθι και αληθεια για μενα μην πονας  για μενα μην φοβασαι..
κοιτα ξανα με τολμη τα χερια μου ειναι καθαρα.
δεν εκανα κανενα κακο το ξερεις..
κοιτα τα χερια μου ειναι λευκα σαν τα τριανταφυλλα της αυλης μας..
λευκα  ασβεστωμενα οπως ασβετωνα την αυλη μας  τοτε θυμασαι να μοσχοβολαει βασιλικο και ασβεστη..
καλη μου μανα..
και αν αποψε παλι που πλαγιαζω πεντακοσια χιλιομετρα μακρυα απο την στοργη σου..
απλωνω τα χερια μου εδω και λεω ευχαριστω στην μοιρα μου..
και σου προσφερω πισω την καρδια μου που εσυ με γεννησες ...
για να σου απαλαινει τους καημους σου και τον πονο σου.. και να σε φωτιζει τα νυχτερια της αγωνια σου..
και να σου μικραινει την ερημωση του σπιτιου μας τωρα που δεν ειμαι εκει μαζι σου..
θελω καλη μου μανα..
να μου μεγαλωνεις με την αγαπη σου τα γιρινια μου που αγαπω.
και να ζεστανεις εκει στο χειμωνα του θεου στο πικραμενο πυροστασι της μοναξια σου..
καλη μου μανα καθε βραδυ βαζω την φωτογραφια σου διπλα στον γεροντα μας  εκει ψηλα  στο μικρο μου εικονοστασι να σε βλεπω γιατι εκει ειναι η θεση σου διπλα στους αγιους μας..
και το πρωι την βγαζω και την εχω μεσα στο πορτοφολι μου για ασπιδα και προστασια...
καλη μανα.. αποψε θα φιλησω τα μαγουλα των ονειρων σου που εχεις να με δεις ελευθερο και θα κοιμηθω ησυχα ..
το ιδιο θελω να κοιμηθεις και εσυ..
καλη μου μανα δεν θελω τωρα που με διαβαζεις να κλαις και ουτε σπαραγμο να εχεις ακους..
να θυμασαι οτι εμεις ποτε  δεν υποκυπτουμε στην αδικια της ζωης μας.
και παντα βαδιζουμε χωρις να λυγαμε..
αφου ποτε κακο δεν καναμε σε κανεναν..
σε αφηνω  εδω και σε φιλω..
σταυρωτα και με αγαπη..
σ΄αγαπω .. και να προσεχεις..
ο αγαπημενος γιος σου.. φιλοχρηστος..
Ε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου