---
-για σενα γραφω σημερα μικρη καλη μου φιλη.
ματαια τωρα φιλη μου θρηνεις..
την χαμενη μας αγαπη..
τι εκανες πεσμου για να την κρατησεις.
πεσμου και υστερα ριξε την προδοσια σου σε μενα..
πεσμου που φταιω που σταματησε να κτυπα η καρδια σου στους ρυθμους της δικης μου καρδιας..
ρωτα να μπορεις τον εαυτο σου γιατι σταματησε στο κενο το ρολοι της αγαπης..
ρωτα γιατι τεμαχισθηκαν ανελπιδα οι ομορφες στιγμες της ευτυχιας μας..
και αναρωτησου τι περιμενες να σου φερει ενας ερωτας καταδικασμενος να παθανει πρωτου δει ακομη τον ηλιο.
νομιζω γνωριζες της συνθηκες της ζωης μου.
ηξερες και ξερεις που ειμαι εδω που ειμαι.
ηξερες την αδυναμια της ψυχης μου γιατι μου εταξες ενα κοσμο καλο..
γιατι με αφησες να πιστεψω πως βρηκα αφανερωτο λιμανι να αραξω την κουρασμενη μου βαρκα της ζωης μου..
στο ειπα απο την αρχη ειμαι μεσα.. δεν στο ειπα και σου αποζητουσα την τρυφερη φωλια της αγκαλιας σου..
να αναζωπυρωθει το εντος μου ηλπιζα και η πιστη στον ανθρωπο και στη ζωη.. εκει εξω..
γιατι με αφησες να ελπιζω αφου δεν ησουν ετοιμη να με κρατησεις για παντα..
τωρα γιατι με εγκατελειψες διχως αγωνα να πλεω στη θαλασσα της απογνωσης..
σαν καραβι χωρις πυξιδα και προορισμο.
τωρα εδω στο καταχειμωνο της μοναξιας μου και της υπαρξης τι μπορω πια να προσδοκω..
μου λες.. πεσμου..
οχι μονο εφυγες αλλα με διεγραψες και απο εκει και ουτε τωρα απο εδω περνας...
δεν σε βλεπω πια απο εδω και δεν μπορω να σε βρω τωρα απο εκει..
πεσμου με δικα σου λογια τωρα αν μπορεις..
που ειναι τα ομορφα σου λογια..
και τα ψευτικα ονειρα σου που μου ελεγες..
θυμασαι τοτε..
τι να μου φερει τωρα το αυριο οταν ο φαρος της ελπιδας εσβησε για παντα στην ρημαγμενη μου υπαρξη μου μου λες..
και τωρα εδω που ειμαι κλεισμενος κανεις δεν μου κτυπα την πορτα..
τωρα που με διαβαζεις μικρη καλη μου φιλη μην κλαις..
ειχαμε ομορφες στιγμες μαζι περασει αυτο να θυμασαι..
Ε!
-για σενα γραφω σημερα μικρη καλη μου φιλη.
ματαια τωρα φιλη μου θρηνεις..
την χαμενη μας αγαπη..
τι εκανες πεσμου για να την κρατησεις.
πεσμου και υστερα ριξε την προδοσια σου σε μενα..
πεσμου που φταιω που σταματησε να κτυπα η καρδια σου στους ρυθμους της δικης μου καρδιας..
ρωτα να μπορεις τον εαυτο σου γιατι σταματησε στο κενο το ρολοι της αγαπης..
ρωτα γιατι τεμαχισθηκαν ανελπιδα οι ομορφες στιγμες της ευτυχιας μας..
και αναρωτησου τι περιμενες να σου φερει ενας ερωτας καταδικασμενος να παθανει πρωτου δει ακομη τον ηλιο.
νομιζω γνωριζες της συνθηκες της ζωης μου.
ηξερες και ξερεις που ειμαι εδω που ειμαι.
ηξερες την αδυναμια της ψυχης μου γιατι μου εταξες ενα κοσμο καλο..
γιατι με αφησες να πιστεψω πως βρηκα αφανερωτο λιμανι να αραξω την κουρασμενη μου βαρκα της ζωης μου..
στο ειπα απο την αρχη ειμαι μεσα.. δεν στο ειπα και σου αποζητουσα την τρυφερη φωλια της αγκαλιας σου..
να αναζωπυρωθει το εντος μου ηλπιζα και η πιστη στον ανθρωπο και στη ζωη.. εκει εξω..
γιατι με αφησες να ελπιζω αφου δεν ησουν ετοιμη να με κρατησεις για παντα..
τωρα γιατι με εγκατελειψες διχως αγωνα να πλεω στη θαλασσα της απογνωσης..
σαν καραβι χωρις πυξιδα και προορισμο.
τωρα εδω στο καταχειμωνο της μοναξιας μου και της υπαρξης τι μπορω πια να προσδοκω..
μου λες.. πεσμου..
οχι μονο εφυγες αλλα με διεγραψες και απο εκει και ουτε τωρα απο εδω περνας...
δεν σε βλεπω πια απο εδω και δεν μπορω να σε βρω τωρα απο εκει..
πεσμου με δικα σου λογια τωρα αν μπορεις..
που ειναι τα ομορφα σου λογια..
και τα ψευτικα ονειρα σου που μου ελεγες..
θυμασαι τοτε..
τι να μου φερει τωρα το αυριο οταν ο φαρος της ελπιδας εσβησε για παντα στην ρημαγμενη μου υπαρξη μου μου λες..
και τωρα εδω που ειμαι κλεισμενος κανεις δεν μου κτυπα την πορτα..
τωρα που με διαβαζεις μικρη καλη μου φιλη μην κλαις..
ειχαμε ομορφες στιγμες μαζι περασει αυτο να θυμασαι..
Ε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου