Αγαπημενο μου Φεγγαρι..

Ομορφη πανσεληνος εξω εχθες..
το φεγγαρι λαγνο λευκοκρινο και δειλο να κρυβεται πισω απο τα ασχηματιστα συννεφα...
νομιζω πως με κρυφοκοιταζει εδω μεσα που ειμαι μονος μου..
φορεσα το λευκο μου καλο πουκαμισο μου πηγα στο μικρο μου παραθυρακι ..
και το χαζευα με τις ωρες.. κρατωντας το  μπλε τετραδιο μου..
για σενα θα γραψω σημερα φεγγαρι μου που αποψε φωτιζεις το κελι μου..
για αυτο φορεσα και τα καλα μου επιμελως και ευδιαθετος αποψε..
φεγγαρι μου κροκατο σε βλεπω σαν μαργαριτα που δεν την μαδησαν οι μαθητριες....
τωρα που σου γραφω συννεφα δεν σε κρυβουν πια εκει εξω..
μονο βλεπω οτι σου ανοιγουν δρομο να περασεις...
σε βλεπω μεσα απο το μικρο μου παραθυρακι και εχω αφεθει σε μια κατασταση χαρας..
αποκομμενος ειμαι απο τον υπολοιπο κοσμο καθομαι εδω και μια μετρω τα συννεφα και μια κοιτω εσενα φεγγαρι μου...
ποσα μυστικα και ποσες οι ενοχες μου που τα ξερεις εσυ μονο..
ποσες βραδυες εδω της νυχτες που εγραφα ησουν κοντα μου...
η ομορφη παρουσια σου σημερα εδω εχει κλεισει την αθωοτητα της ψυχης μου..
βλεπω τους φοβους μου και τις αμφιβολιες της ζωης μου εσυ τις εχεις παρασυρει..
εκει ψηλα και μακρια...
αγαπημενο μου φεγγαρι..
αποψε εσυ μου γεμιζεις την σκεψη μου να γραψω..
σαν δοξαρι εισαι εκει ψηλα που μου δινεις το ρυθμο να γραψω ...
ολες οι αντιθεσεις μου σημερα γεννουν μια ομορφη αλχημεια...
και η παρουσια σου σημερα γινεται συνθημα  ζωης αποψε εδω μεσα..
τρισδιαστατο φωτοστεφανο ζωγραφιστηκες αποψε εδω...
σου κλεινω το ματι σου χαμογελω και σου γραφω..
εσυ που ολομοναχο σεργιανιζεις στελνοντας μηνυματα αγαπης στο κοσμο εκει εξω..
χαμογελας στης ονειροπολησεις των ερωτευμενων αλλα και των φυλακισμενων  των μοναχικων...
σε ευχαριστω γιατι εισαι η μονη συντροφια μου εδω μεσα..
εισαι εσυ του ουρανου το μεγαλειο...
φεγγαρι μου αγαπημενο...
πρωτη φορα σου ζητω μια χαρη..
θελω να ψαξεις και να τη βρεις τη Μαγισσα μου..
και να της πεις οτι τη περιμενω...
μην με λυπηθεις και πεστης την αληθεια..
Ε!