Ω! Μοναξια μου Εσυ...

Ω!
Περιφρονημενη  καλη μου μοναξια..
πιστη καλη συντροφισσα μου εδω μεσα..
να ξερεις σ'αγαπησα..
παντα στον ερχομο της μερας και στην ερημια της νυχτας εισαι παντα εδω..
και στις δικες μου ωρες τις πικρες παντα εδω εισαι κοντα μου...
Ω! μοναξια μου..
εσυ και εγω απομειναμε με συντροφια το τιποτε εδω μεσα..
σκυφτοι και οι δυο μας αμιλητοι και καταφρονεμενοι..
φιγουρες γριζες σκοτεινες ειμαστε με τα χερια σταυρωμενα...
μοναξια μου μονο εσυ γνωριζεις τη μοιρα μου και τη ζωη μου εδω μεσα..
της ωρες του αναστεναγμου μου που γινεται λυγμος μονο εσυ εισαι εδω..
και τα καυτα μου δακρυα μονο εσυ με βλεπεις...
τη σκεψη μου τη βασανισμενη για την αδικη φυγη της εσυ εδω κοντα μου..
ποσες φορες τη φωναξαν τα χειλη μου χωρις φωνη να ακουγεται ..
μα εσυ μονο με ακουγες..
ποσες φορες της πικρας το ποτηρι ξεχειλο απο τη λησμονιας της  μεσα εδω το ειδες...
Ω! μοναξια μου..
ποσες φορες και εγω σε περηφρονησα πανω στην απελπισια μου...
τωρα ομως μοναξια μου το φαρμακι μας εγινε αγαπη..
σε λιγο καιρο θα βγω και εσυ μοναξια μου θα εχεις νεα παρεα νεο αφεντικο...
Ω! μοναξια μου εσυ πιστη καλη συντροφισσα μου..
Ε!