Συγχαρητηρια..

Και τωρα λεγω μονος μου πως πρεπει να αντεξω..
μα η αληθεια δε χρειαζεται πια..
η ζωη μου εδω μεσα ελαβε ενα τελος..
εσυ τελικα μετα απο τοσες στιγμες δεν μπορεσες ποτε να γυρισης..
απευχοσουν το να γινω γραφιας  ειναι καταραμενοι ελεγες..
και να λοιπον που χαρη σε σενα εγινα ενας και πολυ λιγος απο αυτους..
πριν σε γνωρισω απλα περιμενα τι στιγμη που θα σε συναντησω.
δε σε ειδα ομως ποτε..
κρατω μονο τς αναμνησεις μου και τα γραφτα μου εδω..
τελικα σε ειχα φιλη μονο για μερικους μηνες..
αρκετους ομως για μενα για να σε λατρεψω σαν να ημουν μαζι σου απο την αρχη..
τωρα νοιωθω πως ειμαι ηδη αλλου..
η βροχη εξω και το κρυο εδω μεσα δε με αγγιζουν..
οι ελπιδες μου ειναι για πρωτη φορα ολες νεκρες..
και πεθαναν τελευταιες..
αφου πρωτα εσβησε η καρδια και η ανασα μου..
πρεπει να αποδεχτω την ηττα μου..
συγχαρητηρια καλη μου φιλη..
με βρηκες εδω ζωντανο και με αφησες σαν ενα σκουπιδι να καιγεται..
οι ιδεες σου ολες θριαμβευσαν ευκολα βλεπεις δεν σου αντισταθηκα καθολου..
πιστευα ομως μεχρι το τελος πως τελικα θα με αφηνες να ζησω..
μα να ξερεις οσο υπαρχουν μαρτυρες υπαρχουν και δολοφονοι..
για αυτο και εσυ μια παγερη νυχτα με εθαψες με διαδικασιες συνοπτικες..
τωρα το χωμα ειναι ολο δικο μου..
η αδικια σου με την αδικη απο εδω φυγη σου να ξερεις σε τιμα..
πραγματικα απο τα βαθη της νεκρης ψυχη μου οσο και αν ειναι τρελο..
σου φωναζω..
γυρισε..
Ε!