Το Αφρολουτρο της Φιλης μου...

Tα νερα σχηματιζουν μια μικρη λιμνη καθως στραγγιζουν απο το σωμα της φιλης μου..
που μολις βγηκε απο τη μπανιερα  του σπιτιου της.. 
μετα απο πολλες ωρες που ειχε μουλιασει εκει..
το λειο αψοχο ομορφο και ωραιο κορμι της ειχε ακομη μερικες σαπουναδες απο το αφρολουτρο της που χρησιμοποιησε..
με μια βαμβακερη μεγαλη ολολευκη  πετσετα η φιλη μου σκουπιζει τα νερα απο το κορμι της..
μετα κοιταζεται στον ολοσωμο καθρεπτη του δωματιου της και χαμογελα..
αυτο που βλεπει της αρεσει τοσο που δεν μπορει να αντισταθει..
στη σχεδον καθημερινη πλεον συνηθεια της..
καθως περναει να βλεπω τα ακροδακτυλα της σε ολο το σωμα της και το χαιδευει..
μια λευκη κρεμα σωματος ξενης μαρκας γλιστραει στο λαιμο της..
και χυνεται σε ολη τη περιοχη του στηθους της και της κοιλιας της ..
για να καταληξει πιο κατω χαμηλα..
ξαπλωμενος απο ωρα στο μεγαλο κρεβατι της την παρακολουθω ...
λιγες διαθετουν το ταλεντο της να ενθουσιαζουν ανθρωπους μιλω μονος μου..
και το τελειο κορμι της..
τα δε σεντονια της  αναδυουν ενα μεθυστικο αρωμα λουλουδιων..
και την εξαψη της ενισχυει το αρωμα βανιλιας που βγαζουν τα απο ωρα αναμμενα αρωματικα κερια..
τη κοιταζω με ενα καυτο βλεμμα που εχω σαν να της λεγω ελα εδω..
η φορμα μου πολυ δυσκολα προσπαθει να με καλυψει...
σε λιγο ειμαι ολογυμνος και ο ιδρωτας μου κυλαει σε ολο το σωμα μου...
ηδονικες ανασες  ακουγονται μεσα στο δωματιο της..
σφιγω με δυναμη το κορμι της και ποθο... κανοντας την να παραδωσει το πνευμα  της εκει στο απειρο...
συνεχιζεται
Ε!