η Απουσια σου Μεγαλη..

Ξερω..
εφυγες και χαθηκες καπου ..
αναμεσα σε εκκωφαντικους ηχους  απο κοντα μου..
εχεις ομως μεσα σου το φοβο να απαρνηθεις τον ψευτικο θρονο σου..
δεν καταδεχεσαι να γυρισεις πισω εδω για μια αληθινη ματια σου..
εσβησε και η αγαπη σου η φιλικη για μενα μια νυχτα τοτε που μου εγραφες..
που φωναζες..
για να καλυψεις τον πονο της ψυχης μου..
που σου ψυθιριζε ποσο σε θελω να περνας να μου δινεις δυναμη..
εδω που ειμαι τωρα μονος μου κλεινω τα ματια ακομη και αναρωτιεμαι αν με καταλαβες ποτε σου..
και αν ποτε προσπαθησεις επιτελους να αντιστρεψεις την αδικη φυγη σου σε ερχομο παλι..
ποσο θα ηθελα να αντιστρεψεις την πορεια των πραγματων δε ξερεις..
ξερω ομως πως ποτε δεν με ενοιωσες ..
και πως ποτε σου για να με ακουσεις που σου φωναζω γυρισε πισω φιλη μου και πεσμου ενα γεια..
δε χρειαζεται να σιγησουν οι σειρηνες εκει που εισαι..
αρκει μοναχα να ερθεις μονο για ενα γεια..
και να ακουμπησεις λιγο την πικρα που εχω και τον πονο μου εδω..
αφου η απουσια σου ειναι μεγαλη...
Ε!