Επισκεπτηριο...

Επισκεπτηριο..
διπλη και πυκνη η σιτα εδω μεσα..
τοσο πυκνη που δυσκολα μπορεις να ξεχωρισεις τη μορφη του επισκεπτη..
μπορεις ομως να ακουσης ομορφα τη φωνη του που σου μιλαει ψιθυριστα.
δινοντας ενα μηνυμα ελπιδοφορο ζωης..
διπλο συρμα βαλανε οι αλητες εδω και φανηκε ο φραγμος της ντροπης τους..
ενα σιδερενιο διχτυ σκλαβιας πλεξανε οι αλητες οι δειλοι..
οι ανεγκεφαλοι ολοι τους..
και εσυ καλε επισκεπτη μην πικραθεις..
η θεληση σου που ειρθες εδω ξεπερνα τη λαχταρα της ψυχης..
για να με δεις εστω για λιγο..
επισκεπτη μου πισω απο τη σιτα τη πλεχτη οταν σταθεις..
θελω να σταθεις περφανα για μενα..
και μην μετρας τα χρονια η τους μηνες μου εδω μεσα..
μη τα μετρας..
υπαρχει παντα η αρχη η μερα η γνωστη η φρικτη που εζησα η πρωτη..
υπαρχει και ενα τελος ομως που δεν αργει να ερθει να θυμασαι..
σκεψου μονο ποσοι εδω μεσα εχουν σκλαβωθει και περιμενουν το χρονο τους να βγουν εξω..
στοχασου αν μπορεις ποσοι κολλησαν το προσωπο τους πανω στη σιδερενια σιτα..
 οπως εκανα τοτε για να ακουσω τη φωνη σου...
θυμισου μονο το καλο που ειρθες τοτε να με δεις στο επισκεπτηριο..
δεν ξερω αν ειμαι της μοιρας ο μεγαλος εκλεκτος που θα διαβω περηφανος το τερμα...
ξερω ομως πως ειμαι καθαρος αλλοι εχουν την αδικια που τους βαραινει...
ξερω επισης να σου πω ενα μεγαλο ευχαριστω που ειρθες να με δεις..
σε ευχαριστω πολυ...
Ε!