Προδωμενη Αγαπη...

Ειναι μια γυναικα των τοσων περιπου Μαιων..
Ομορφη ψηλη με μακρια μαλλια ρηχτα στους ωμους της..
με δυο μεγαλα καστανα ματια..
και με ενα ατελειωτο χαμογελο στα χειλη της..
το ονομα της Μαγισσα..
ενα ονομα αγελλικο σαν την ιδια...
ναι ηταν ο πρωτος μεγαλος μου ποθος στη ζωη μου εστω και στα 47 χρονια..
της προσφερα χωρις καμμια επιφυλαξη τα ονειρα μου τον εαυτο μου..
ολα τα γραπτα μου..
ακομη και την ιδια μου τη ζωη..
απο καιρο ποθουσα να δεθω απεριοριστα κοντα σε μια γυναικα που θα ηταν αξια της αγαπης μου..
και πιστεψα πως η Μαγισσα ειναι η ιδανικη γυναικα της ζωης μου..
εισαι ομρφη εξυπνη και χαριτωμενη γυναικα και οπως βλεπω ανηκεις σε μια κοινωνικη ταξη μεγαλη..
αυτη η διαφορα αναμεσα μας με μεθυσε..
με εκανε να νοιωθω περηφανος γιατι θα με κοιτουσε λιγο μια γυναικα με τοση μεγαλη αξια..
να ομως που επεσα εξω..
γιατι οχι μονο δε με κοιταξες πραγμα που δε το ζητησα αμεσως..
αλλα δε με καταλαβες..
γιατι αν με καταλαβαινες ισως λιγοτερο κακο να μου ειχες κανει..
ισως λιγωτερο κακο να ειχα παθει..
αλλα και παλι σου λεω δε πειραζει..
η θα ειχα την μεγαλη χαρα που ονειρευομουν και περιμενα..
η τον μεγαλο πονο..
σε μενα βλεπεις ηρθε το δευτερο ηρθε ο πονος..
Μαγισσα μου...
ευχομαι να μην προδοθεις ποτε εσυ και κλαψεις για την προδομενη σου αγαπη..
θελω να ξερεις οτι δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο την προδοσια..
οσο για μενα εχω καταστρεψει πια τον εαυτο μου ετσι κλεισμενος στη μοναξια μου που ζω..
δεν ξερω και εγω γιατι εφτασα μεχρι εδω..
για τα ματια σου.. για το κορμι σου.. για την ομορφια σου...
για τα ψεματα σου.. για το τιποτα...
εχω ερθει σε μια δινη με αποτελεσμα να μεινω μοναχος μου..
μια ζωη τωρα ειμαι χωρις σκοπο χωρις προγραμμα χωρις αυριο...
τωρα καθομαι και σε κοιτω κρυφα και απο μακρυα και σου γραφω συνεχεια..
και ας πληγωνομαι που σου γραφω..
για την προδωμενη αγαπη..
Ε!