Δε μας Συγχωρω..

χριστουγγενα μονος μου και παλι μεσα στο χειμωνα μετακινω αποψε τους ψιθυρους σου
της απολυτης σιωπης σου..
μελαχγολια  θλιψη δακρυσμενα τα ματια μου και η πληγη μεσα μου αιμορραγει με τυραννα..
αδειες στιγμες αδειες οι ωρες μου αποψε διχως τιποτα χωρις εσενα ενα κενο μεσα μου
και ο θανατος της πληγης μου παραμονευει καθως σε αγγιζω με τη σκεψη μου  μεθω..
πινω μονος μου πονω και σου τραγουδω δε μας συγχωρω απο φοβο χασαμε..
σιωπηλος σκοτεινος χρονιαρα μερα μελαγχολικος πονεμενα τα ματια μου απο το κλαμα..
πονεμενη και η ψυχη μου απο την καρτερια της υπομονης να μου μιλησεις..
πεσμου που εισαι που να σε βρω να σου μιλησω να σου πω..
απο  φοβο χασαμε...
εφυγες χωρις καν ενα ψιθυρο  χωρις ενα γεια  μεσα στη μελαγχολια σου και χαθηκες για παντα..
και εγω εδω να να σου γραφω  και να βαζω θαυμαστικα φρουρους να σε φρουρουνε διπλα στα γραπτα μου για σενα..
που να ξερες ψυχη μου πως μεσα απο τα γραπτα μου δε βγαινεις τοσο ευκολα..
Μαγισσα μου και αν εσυ εφυγες και χαθηκες για παντα να ξερεις..
δε μας συγχωρω απο  φοβο χασαμε...
Ε!