οχι πες μου ξερης...

Μαγισσα  μου...
ξερω δεν ξερεις πως ειναι να γυριζεις καθε βραδυ σε ενα σπιτι αδειο..
και να ξερεις οτι δεν σε περιμενει κανεις..
να εχεις την αναγκη απο μια αγκαλια και να μην στην προσφερει κανεις..
θα εδινα τα παντα να ερχοσουν εδω για λιγο μονο..
θα εδινα τα παντα να με κρατησεις μεσα στην αγκαλια σου..
και μετα ασε με παλι μονο μου..
μονο μου παρεα με της αναμνησεις μου..
πες μου.. Μπορεις.. γνωριζεις.. σε ρωτω..
η απαντηση σου δεν χρειαζεται λογια..
σκεψου.. αφου πρωτα διαβασεις αυτο...
Ονειρευομαι τα απαλα σου χερια..
εδω και εκει..
παντου ..
φιλια εδω και εκει...
τη μεταξενια γλωσσα σου να με ταξιδευει τοσο γλυκα..
και....
ειναι αυτο παθος .. η επιθυμια..
η φωτια... η απληστια..
καταλαβαινεις ακριβως τη θελω να πω...
Ε!