μανα μη κλαις...

βουβη η οψη της σημερινης ημερας..
χλωμα συννεφα αγκαλιαζουν εδω πανω που ειμαι τον γιαννιωτικο ουρανο..
καπου καπου φαινονται ανταυγειες ηλιου..
θεια μεγαλη εβδομαδα..
ανθισμενα τα φυλλα στα δενδρα μια παλια γοητεια στα πινελα...
παντοκρατορα ζωγραφου..
και εσυ καλη μου φιλη καθεσαι καπου στα κρυφα και διαβαζεις εμενα , την αναδρομη και διαδρομη ενος αδικημενου αγνωστο γνωστο σου φιλο..
προσπαθησα ολο αυτο το καιρο να ποτισω τη γλαστρα της αγαπης με ομορφες σκεψεις σε μια υπεροχη για μενα κατανυχτικη παρεα αγαπης..
στο ματαιο τουτο κοσμο..
ξεκινω πρωι τη μερα μου με ενα νεροζουμι καφε στο χερι μου..
και αδιαφοροντας το τη θα βρω μπροστα μου εδω μεσα κανω βολτα στο προαυλιο..
και με πιστη στο θεο και ελπιδα να προστατευσω οσο μπορω τον εαυτο μου..
σκεφτομαι χωρις καλες γνωσεις αλλα με αγαπη και σιωπηλος περιμενω την πολυποθητη ελευθερια μου....
με μεγαλη πιστη στο θεο με αγαπη και ολα αυτα που ενοιωσα εδω μεσα πικρα πονο μοναξια ξυλο αδικια τα σβηνω στο ηλιοβασιλεμα της μερας..
και χαρουμενος πολλους αγαπησα κανεναν δεν εμισησα ολους τους συγχωρεσα..
σας ζητω με συγκινησι αφηστε καπου ενα ποτηρι να με περιμενει πνευματικα στη παρεα σας για να γιορτασω και γω την χαρμοσυνη αποφυλακιση μου την ημερα που ερχετε...
μερες που ειναι και που ολοι περιμενουμε την ανασταση του θεανθρωπου ...
κλαιγοντας περιμενω τη λυτρωση μου και προσευχοντας κρυφα ταπεινα κατω απο την εικονα του καθε νυχτα και μερα μονος στο κελι μου...
προσευχομαι για την αδικη μοιρα μου και τα λαθη που εχω κανει...
και αν καποιους στεναχωρισα ζητω να νε συγχωρεσουν και ολους σας συγχωρω και ας με πικραναν στη ζωη μου..
ακομη και τον θεο μου τον εχω συγχωρεσει για την αδικια του...
ξερω σας κουρασα αλλα αποψε τα χειλη μου φιλησαν την πενα και αυτη αρχισε να τρεχει να γραφει λιγες νωπες σχεψεις..
Και εσυ γλυκια μου μανα μην κλαις αλλο δε κανει σκουπισε τα δακρυα σου..
και τη κυριακη μερα αγαπης που ειναι στρωσε το καλο σου τραπεζομαντηλο και βαλε ενα αδειο ποτηρι διπλα σου για μενα..
οι μερες περνανε γρηγορα και θα ειμαι κοντα σου συντομα..
γλυκια μου μανα φιλω το γραμμα αυτο και ειναι σαν να φιλω τα χερια σου...
και σου φωναζω μεσα απο δω που ειμαι κλεισμενος...
συγνωμη μανααα...
και μανα μη κλαις....
Ε!